Nicaragua: het land van de vulkanen en droomeilanden!

Lieve allemaal,

Nadat we vertrokken zijn uit Panama zijn we in één dag door Costa Rica heen gereisd naar Nicaragua, waar we 's nachts aankwamen in het stadje Rivas. Hier hadden we maar één optie om te slapen, omdat de andere hostels geen 24-uurs receptie hadden.. Deze kamer had meer weg van een cel in de gevangenis, dan van een hostelkamer, maar omdat we anders de nacht op een busstation moesten doorbrengen, hadden we niet veel keus (zie foto's!). De volgende morgen zijn we onze reis naar Corn Island begonnen. We wilden hier met de boot naartoe gaan, maar na onze busreis van 1,5 dag naar de plek vanaf waar de boot zou vertrekken, kwamen we er achter dat er pas over 4 dagen weer een boot zou gaan... Gelukkig ging er diezelfde dag nog wel een mini vliegtuigje en zaten we een paar uur later op het prachtige droomeiland Little Corn! Op dit prachtige eiland met zijn witte strand, blauwe zee en palmbomen hebben we twee duiken gedaan en het zeeleven is er echt supermooi! Na vijf dagen ging ons vliegtuig helaas weer terug naar Managua, het was moeilijk om weg te gaan van deze fijne plek!

Vanuit Managua zijn we meteen doorgegaan naar de koloniale stad Granada. Deze mooie stad, met zijn kleurrijke gebouwen is een groot verschil met het Nicaragua wat we tijdens onze busreis naar het oosten van het land hadden gezien. We hebben hier één dag door de stad gelopen en zijn één dag naar een markt geweest, die bekend staat om zijn artesania (handcrafts), in Masaya een nabijgelegen stadje. Van daaruit zijn we naar een meer geweest, Laguna de Apoyo, wat erg mooi zou moeten zijn, maar voor ons kan niet veel meer tippen aan Corn Island. 

De volgende dag zijn we vanuit Granada terug gegaan naar Rivas, van waaruit we de boot hebben genomen naar Isla de Ometepe. Een eiland dat gelegen is in Lake Nicaragua en bekend staat om zijn twee vulkanen: Concepcion en Maderas. Een ding dat je toch een keer gedaan moet hebben in Nicaragua is een vulkaan beklimmen. Hier keken we al de hele reis tegenop, maar omdat Naima bijna naar huis zou gaan, moest het er toch een keer van komen en hadden we besloten om dit hier te gaan doen. Onderweg naar het hostel hebben we twee Canadezen leren kennen, waar we onze dagen op het eiland mee hebben doorgebracht. Eén van hen konden we zelfs overhalen tot het beklimmen van de vulkaan met ons.. Dus daar stonden wij 's morgens vroeg om 6 uur 's ochtends met zijn drieën en de gids onderaan de vulkaan Concepción... Deze vulkaan wordt ook wel de vuur vulkaan genoemd, omdat hij nog actief is.. Verder is het de hoogste(!) van de twee op het eiland, 1610m hoog. De klim bestond uit een deel door het bos, gevolgd door stenen.. stenen... en nog meer stenen! En wij dachten nog, een vulkaan beklimmen met een kerel.. Nou die zal ons er vast wel uitlopen, maar jullie geloven het vast niet.. Maar wij met onze superconditie waren hem steeds 100m voor, wat maakte dat we genoeg rustpauzes hadden om de top te kunnen bereiken! Bont en blauw van alle valpartijen en met blaren en spierpijn, maar wel heel trots op onszelf kwamen we 10,5 uur later weer beneden. De volgende dag konden we niet meer lopen van de spierpijn en er bleek een soort rituele sauna te zijn in het hotel naast het onze (de naam 'native sweat lodge' klonk alleen niet zo aantrekkelijk haha). Dit bleek een rituele opgieting te zijn wat afstamt van de Nahuat, een stam in heel Centraal Amerika, waar we tot dan toe nog niets over hadden gehoord. De man die ons vertelde over het ritueel, was zelf Nahuat en sprak ook deze ingewikkelde taal. Hij vertelde ons dat vroeger mensen naar het eiland kwamen en beide vulkanen beklommen en vervolgens zichzelf reinigden door middel van deze opgieting. Het was een bijzondere ervaring en interessant om meer te leren over deze stam. 

Na Isla de Ometepe zijn we doorgegaan naar San Juan del Sur met het idee om hier de laatste dagen door te brengen voordat Naima terug zou gaan naar San Jose voor haar vlucht. We hadden al wisselende verhalen gehoord over deze plek, de ene helft had er de beste tijd van hun reis gehad en de andere helft was er snel weer weg gevlucht. Wij behoorde tot de laatste helft.. Het is een toeristisch plaatsje, met opzich leuke tentjes en een mooie zonsondergang, maar soms heb je nu eenmaal een goed gevoel bij een plek en soms niet.. Dus besloten we de volgende dag naar Costa Rica te gaan en hebben we de bus genomen naar San Jose om nog één dag door te kunnen brengen met Ander, onze favoriete Spanjaard die we hadden ontmoet in Bocas. Van daaruit zijn we naar Jacó gegaan, een strandplaatsje waar we aan het strand hebben gelegen en naar een surfcontest hebben gekeken. 

Morgen gaan we weer terug naar San Jose en dinsdagochtend vertrekt Naima weer naar huis, van waaruit Cathy haar reis omhoog weer verder voortzet! 

Liefs xxx